تیشرت سبز رنگش در ان هوای سرد زمستانی کفش های ژنده اش

مردی در دهه چهارم زندگی اش

و پسرش در دهه دوم زندگی اش

انگار کودکی اش را برای او نمایان میکرد

وقتی از درد به خود میپیچید ناله میکشید در آن سروصدا در صف داروخانه همه مردم عصبی آزرده

تقلای بچه 12 13 ساله اش از کارمند داروخانه که کارشون زودتر را بندازه

از دیدن پدرش که داشت ازدرد به خودش میپیچید اذیت میشد

بهتر از هرکس دیگه ای اون لحظه درکش میکنم

با هم رفتیم قسمت تزریقات

تختش نزدیک تخت من بود

و صدای گریه هاش وقتی با عشق به فرزندش میگفت

عزیزبابا

قربونت برم تو برو بیرون یه چیزی بخور

و پسرش بهش گفت تا بابا نیاد من هیچ چی نمیخورم

قطعا خودش و پسرش از دشمنهای افکارات منن اما باز هم نمیتونم تو همچی حالتی

از کسی متنفر باشم

اونجا دوباره در عمق درد شروع میکنم به دوباره انسان بودن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: